Aktualizacja systemów do nowszej wersji to dość złożony proces. Dotychczas by tego dokonać czekało nas wiele operacji: przygotowanie nowych serwerów, migracja danych testowych, testy, migracja produkcji itp., to powodowało iż gdy zakończyliśmy proces migracji pojawiał się nowy system i zabawa zaczynała się od nowa 🙂
Niektóre systemy (np. taki Ubuntu) mają wbudowane narzędzia, które podniosą wersję dystrybucji do nowej (do-release-upgrade), ale one także nie umożliwiają utrzymania środowiska online podczas całego procesu aktualizacji.
Tu należy się drobne wyjaśnienie – jako iż blog traktuje o wirtualizacji, to aktualizować będziemy infrastrukturę do wirtualizacji.
Microsoft przewidział dwa modele aktualizacji systemu Windows Server 2012.
- Aktualizacja z wykorzystaniem upgrade
Metoda, która była już dostępna w Windows 2008 R2 pozwala na wykonanie aktualizacji systemu z zachowaniem konfiguracji maszyny. W środowisko produkcyjnym nie jest to zalecane rozwiązanie, bowiem po zakończeniu procesu zostaje na dysku stara kopia systemu. - Aktualizacja poprzez proces migracji
Metoda polegająca na instalacji nowego serwera, przeniesieniu nań ról i konfiguracji. Operacja nad którą mamy pełną kontrolę – ale zajmująca bardzo dużo czasu. Co istotne podczas procesu migracji większość usługi będzie zaliczało przerwę… Co oznacza, że proces trzeba przeprowadzać po godzinach, a tego administratorzy naprawdę nie lubią … wszak noc jest do spania.
Tylko kilka usług dotychczas umożliwiało realizację operacji w ciągu dnia pracy – np. Active Directory, FIleServices (DFS), usługi wystawione za NLB.
Do grona usług, które nie muszą zostać zatrzymane na czas migracji doszła wirtualizacja. Jedną z kluczowych nowinek w Hyper-V jest Shared Nothing Live Migration, usługa, która umożliwia przenoszenie maszyny wirtualnej z jednego hosta/klastra na drugi host/klaster bez potrzeby współdzielenia zasobów (np. storage). Ta funkcja działa również pomiędzy Windows 2012 i Windows 2012 R2.
Uwaga! Migracja Live jest możliwa tylko w jedną stronę – tj. z Windows 2012 do Windows 2012 R2.
Procedura migracji (na przykładzie klastra)
- Na wybranym węźle uruchamiamy akcję „Pause / Drain Roles”, co przeniesie wszystkie role z danego węzła na pozostałe i zaznaczy ten węzeł jako zawieszony.
Operację można też wykonać z PowerShell poleceniem:Suspend-ClusterNode Nazwa-wezla -Drain
- Jak role zostaną przeniesione to usuwamy dany węzeł z klastra (Evict)
Remove-ClusterNode Nazwa-wezla
- Zachowujemy konfiguracje sieciowe serwera dla wszystkich kart sieciowych i inne konfiguracje. Zgrywamy również wszystkie dane jakie są na tym serwerze przechowywane lokalnie (zwłaszcza zawartość katalogów użytkowników administracyjnych…)
- Usuwamy serwer z domeny, wyłączamy go.
- Instalujemy na nim nowy Windows 2012 R2, po instalacji dodajemy go do domeny.
- Instalujemy na serwerze Rolę Hyper-V oraz Funkcje klastra
- Przywracamy ustawienia sieciowe
- Dodajemy serwer do klastra
Get-Cluster Nazwa-klastra | Add-ClusterNode Nazwa-wezla
- Przywracamy połączenia sieciowe (dyski iSCSI, Fibre Channel, SAS).
- Możemy rozpocząć proces migracji maszyn wirtualnych – przenosimy za pomocą Live Migration wybrane maszyny z kolejnego węzła na nowo zainstalowany Windows 2012 R2. pamiętajmy, że w trybie Live możliwe jest tylko przenoszenie z Windows 2012 do 2012 R2 – nie da się tego zrobić w drugą stronę !!!
- Wracamy do punktu 1 dla kolejnego węzła
Procedura migracji (na przykładzie serwerów samodzielnych)
- Przenosimy maszyny z wybranego hosta na pozostałe – z wykorzystaniem mechanizmów Shared Nothing Live Migration.
- Zachowujemy konfiguracje sieciowe serwera dla wszystkich kart sieciowych i inne konfiguracje. Zgrywamy również wszystkie dane jakie są na tym serwerze przechowywane lokalnie (zwłaszcza zawartość katalogów użytkowników administracyjnych…)
- Usuwamy serwer z domeny (o ile jest w domenie), wyłączamy go.
- Instalujemy na nim nowy Windows 2012 R2, po instalacji dodajemy go do domeny (jeśli jest taka potrzeba).
- Instalujemy na serwerze Rolę Hyper-V.
- Przywracamy ustawienia sieciowe.
- Przywracamy połączenia sieciowe (dyski iSCSI, Fibre Channel, SAS).
- Przenosimy na ten serwera maszyny z kolejnego serwera. Tu też pamiętamy, że migracja Live działa w jedną stronę.
- Wracamy do punktu 1 dla kolejnego serwera.
Mówimy o sytuacji gdy mamy kilka serwerów , które tworzą klaster? A dokładnie jakie to środowisko?
Nie bardzo rozumiem pytanie. Scenariusz jaki opisałem dotyczy klastra Windows 2012. W przypadku pojedynczych serwerów operacja jest dużo prostsza, bowiem nie mamy współdzielonych zasobów dyskowych.
W przypadku migracji klastra kluczowe jest by nie podpiąć „niechcący” dysku który jest już w klastrze do nowego, przeinstalowanego serwera w trybie OnLine. Miałem kilka przypadków gdy serwery nadpisały część danych i dysk zmieniał się na RAW.
Mówimy o sytuacji gdy mamy kilka serwerów , które tworzą klaster? A dokładnie jakie to środowisko?
Nie bardzo rozumiem pytanie. Scenariusz jaki opisałem dotyczy klastra Windows 2012. W przypadku pojedynczych serwerów operacja jest dużo prostsza, bowiem nie mamy współdzielonych zasobów dyskowych.
W przypadku migracji klastra kluczowe jest by nie podpiąć „niechcący” dysku który jest już w klastrze do nowego, przeinstalowanego serwera w trybie OnLine. Miałem kilka przypadków gdy serwery nadpisały część danych i dysk zmieniał się na RAW.